بوی خوشی میدهی عمو

مزارت پر است از عطر بهشتی ات

چقدر زیبا نوشتی آن شب از جبهه

آن شب چقدر زیبا سنگرت را وصف کردی

عموی عزیزم تو چقدر زیبایی

تو چقدر زیبایی...

همه وجودت بوی خدارا میدهد

بوی رستگاری...

آغوش خدا خیلی قشنگ است نه؟

عمو حسین...

عمو حسین اعلم الهدی

تو چه کرده ای...

که اینگونه قرین محبت الهی شده ای

تو چه کرده ای؟؟؟

چگونه توانستی دل حضرت دوست را ببری؟؟

تو چقدر زیبا برای خدا دلبری کردی...

که خریدارت شد

خریدار ناز نگاهت شد

خوشا بحالت

بهایت را با صبر بالا بردی

آنقدر بالا که آغوش مهربان و امن خدا بهایت شد

خوشابحالت

نویسنده:فاطمه سادات یوسفی

تو به افق مینگری و من به تو

تو در فکر پروازی و من در فکر یادگیری پرواز

همینطور که به افق می نگری...

بال هایت را هفت بار تکان می دهی

و اوج می گیری...

به سمت همان افق که نظاره گرش بودی

به تو می نگرم تا پرواز را بیاموزم

پرواز تا افق...

تو لحظه به لحظه دورتر و دورتر می شوی

و در افق محو می شوی

ولی من نا امید نمی شوم

به همان نقطه افق خیره می شوم

تو باز خواهی گشت...

تا به من پرواز را بیاموزی

امید آن روز را دارم...

که من هم پرواز کنم

به افق...

آنجا که پرچم سرخ فرمانده ات نهاده شده

و میعادگاه همه سربازان خمینی است

اللهم الرزقنا شهادت فی سبیلک(آمین)

نویسنده:فاطمه سادات یوسفی

سلام به تو ای گل

لاله ی سرخ از خون شهیدان

تو نماد شهیدی

نماد پیروزی

وگوشه ای از زیبایی های خدا

به خود افتخار کن

تو نماد شهیدان راه حقی

تو گل عشقی

عشق به حق

عشق به ولایت

عشق به خاک

عشق به جاودانگی

تو گل عشق شهیدانی

تو شاهدی هستی بر زنده بودن شهیدان

و حق بودن راهشان

راهی که رفته اند...

و ما باید دنباله روی آن باشیم

به خود افتخار کن

وجود تو....

فریاد خطابه ایست به کسانی که شهیدان را از یاد برده اند

تو دهنی است به دشمنان ایران و اسلام

و پندی است به ما جوانان

تو یاد آور شهیدانی

به خود افتخار کن

تو در قیامت حاضری

در دادگاه عدل الهی

تو شاهد خونی

خون پاک شهیدان

در برابر آنان که پایمال گرش بودند

و انکارگرش در قیامت

تو را دوست میدارم لاله سرخ

تو لطیفی...

به لطافت قلب شهیدان

تو در خانه قلب ایرانیان روییده ای

تو بوی آزادی می دهی

بوی رهایی

بوی پیروزی

پیروزی خون بر شمشیر

آری سرت را بالا بگیر

به خود افتخار کن ای لاله سرخ

نویسنده: فاطمه سادات یوسفی

زیارت عاشورا می خوانم

به یاد آن روزهایی که میخواندی و اشک میریختی

و چه زیبا با خدا عشق بازی میکردی در نماز

تو زیبایی...

که عاشقانه میخوانی برای خدا

تو زیبایی...

که عاشقانه مینگری به خدا

تو زیبایی...

و من اینجا...

در این برهوت دنیا

با دلی تنگ میخوانم

که مانند تو شوم

که به راهت ادامه دهم

دوست دارم قلبم مانند قلبت...

هم چون آینه ای صاف و زلال

چشمم مانند چشمت،باکمال

دستانم مانند دستانت به سوی آسمان دراز

و پاهایم مانند پاهایت ادامه گر راه راست

به من بنگر

تو شهید زنده ی منی

تو در قلبم خانه داری

چون در قلبت خدا تک خانه دارد

باشد روزی شود که در قلب من هم...

تو زیبایی...

که قلبت به نور خدا زیبا شد

آه عمو،دلم تنگ است

هوای دوکوهه دارد

هوای طلایه...

آنجا که سر در راه حضرت دوست دادی

به من هم بنگر

من اینجا

زار و نالان

نظاره گرت هستم

کاش برگردی برای نجات من

اینجا آتش فتنه ها فوران است

ترسم که بسوزم در آن

عمو نجاتم بده

نویسنده:فاطمه سادات یوسفی

در تنهایی خود نشسته ام و به آسمان ایران مینگرم

آسمانی پر ازستارگان پرنور و درخشان

که هر یک افتخاری هستند برای ایران

همان هایی که امام خمینی(ره)درباره شان گفت:سربازان من همان طفلان درون گهواره اند

ستارگانی که به امام حسین زمان خود(امام خمینی(ره)) لبیک گفتند و او را تنها نگذاشتند

آنها سنی نداشتند ولی فهم و شعوری داشتند خیلی بالاتر از سنشان

که امام خمینی(ره)درباره شان گریست و گفت:اگر10 تای این جوانان آن زمان و آن شب بودند مادر ما سیلی نمی خورد

آنانکه در همان سنگر کوچکشان در جبهه،تنهایی،در دل شب،با شب زنده داری های قشنگشون و درد دلای شبونشون با خدا...

خود را طوری ساختند که عزیز زهرا شدند،حضرت زهرا به خوابشان میرفت و میگفت:ما تو را دوست می داریم

آنانکه حقیقت و عشقی رو پیدا کردند که بهایی بالاتر از جان برایش نیافتند

در راه خدا جان را فدا کردند برای حفظ اسلام و ایران و ولایت

و چه زیباست فدا شدن برای جاودانگی

ستارگانی که زنده اند و غافلان فکر میکنند مرده اند

آری همان ستارگان پر نوری که ما شعور دیدنشان را نداریم

به آسمان ایران نگاه کن!!ستارگان پر نور 8سال دفاع مقدس را میبینی؟؟؟و اگر ندیدی به راستی که تو نابینایی!!!

و ستاره ای از این ستاره ها،ستاره ی قلب من(عمو همت من)است

ستاره ای که روی شانه هایش چندین ستاره درخشان دارد(چندین مدال بندگی دارد)

ستاره ای که عشقش خداست،قلبش خداست،تمام هستیش خداست

و در کلاس بندگی اون استاد و من شاگرد،اون پدر و من فرزند،اون فرمانده و من سرباز

توام بیا و برای خود از آسمان ایران ستاره ای انتخاب کن و در قلبت قرار ده تا در کلاس بندگی او معلمت باشد

خداوندا کاش روزی رسد که ما را هم گلچین کنی و در بین ستارگان گمنامت جای دهی(آمین)

نویسنده:فاطمه سادات یوسفی