خدايا

تو مرا عشق کردي که در قلب عشاق
بسوزم. تو مرا اشک کردي که در چشم يتيمان بجوشم. تو مرا آه کردي که از سينه
بينوايان و دردمندان به آسمان صعود کنم. تو مرا فرياد کردي که کلمه حق را هر چه
رساتر برابر جباران اعلام نمايم. تو مرا در درياي مصيبت و بلا غرق کردي و در کوير
فقر و حرمان تنهايي سوزاندي. خدايا تو پوچي لذات زودگذر را عيان نمودي، تو
ناپايداري روزگار را نشان دادي. لذت مبارزه را چشاندي. ارزش شهادت را
آموختي.(زنده ياد مصطفي چمران)