من حاضرم...

اینجا

عاشقانه

با عشق به تو مینگرم

تمام هستی ام تویی

تمام زندگی ام تویی

به خود آنقدر که به تو اطمینان دارم،ندارم

این است که میگویم شکی در تو نیست

تو یقینی...

یقین مطلق

تو آنقدر مهربانی که...

حتی بدترین جفاهای مرا هم نادیده میگیری...

و باز هم مرا در آغوش مهربان و امنت جای میدهی

هر بار که عذر میخواهم از ناروایی جفاهایم...

از شدت شرمندگی سرم را نمی توانم بالا بگیرم و به تو بنگرم...

بازهم تو لبخند میزنی و پدرانه بر سرم دست نوازش میکشی

نامه های هر روزه ات به دستانم میرسد...

میخوانم...

 و گاهی با تفسیر

مهربانی ات حد ندارد...

اندازه ندارد...

بی حد و بی انتهاست

و من مثل همیشه شرمنده ی مهربانی هایت هستم

خداوندا، لیاقت بندگی به درگاهت را به من بده

میخواهم بنده ات باشم...

بهترین بنده ات...

می خواهم بندگی ات را کنم...

مثل شهید همت برای تو مخلص باشم...

مثل شهید بابایی در خلوتگه یاری چون تو زمین و زمان را فراموش کنم...

مثل شهید حسین اعلم الهدی برای نزدیکتر شدن به تو در تکاپو باشم

و مثل شهیددوامی برای به دست آوردن آغوش شهدایی تو شب را تا صبح گریه کنم

خدایا دوستت دارم...

لحظه به لحظه ی زندگیم را به یاد خود قرار ده...

چراکه بی یاد تو زیستن همچون مرگیست تدریجی...

اللهم ارزقنا شهادة فی سبیلک

نویسنده:فاطمه سادات یوسفی